این خزان ناتمام

و این خزان ناتمام
ایستاده در غروب سپیده دم
در قوس پلک های آبشار 
نه صفر
نه یک

تنها رد پایی از من
در تنگنای درّه ی نیستی
لغزان در یلدای گیسوان روسپیان
که بند ناف من است

می ترسم
که برگ های ریخته
برف را نبینند

۹۹/۹/۹