گوشه ی بیمارستان افتاده از نفس کلیه ها
افتاده از نفس نگاه غمبار
تصفیه حساب با گلبول های سرگردان
و ثانیه های معلق
که قطره قطره از مجرای سرم فرو می ریزند
پنجره آسمان 45 سالگیش را قاب گرفته
همین 45 سالگی که قاب می شود در سنگ
خاک می شود در خاک
تخت شماره 20 امشب خالی است
25 / 12 / 1395