شعر ناب

نه در هپروت مستی و افیون

نه با نان پاره ای از سفلگان بالانشین

نه از پرخوری سفره ی الوان از خون خلق

که از دست های پینه بسته ی توست

در مزرعه

       در کارخانه

                    در معدن

شعر نابی

که تویی